Evet aşkım ayrıldık. Evet yavşağın oğlu beni bıraktın! Sanki seni boğdum, sıktım... Aşkım benim bitanem! Ayrıldık. Yaşanılan her şey boşa gitti. Gelecek planlarımıza yazık oldu. Evlenicektik amına kodumun salağı hep sevicektik birbirimizi! Bir sürü hayal kurmuştuk.. Tamam, biliyorum kötü davrandım sana ama ben benimle ilgilen diye öyle yaptım. Sense siktiğimin takımına daldın gittin.! Özliycem hem de çok özliycem seni... Geri dönmeye çalıştım reddettin ama sen de özliyceksin beni. Aşk değildi bizimki sevgiydi. Saf sevgiydi. Ergen gibi saatlerdir ağlıyorum. Şimdi mutlu musun? Dönme bana sakın. Sabah uyandığımda unutmuş olucam seni. Bilirsin istikrarlı ve kararlıyımdır. Sen bu gece sondun ve bittin. Sana bi mesaj attım;
Canım benim, bu gece son kez seni yaşadım :) belki anlamsız gelicek sana ama gerçekten her anımızı tek tek yaşadım. Çok güzelmiş her şey. Seni çok seviyorum. Bi daha söyleyemem bunu ama hiç unutma. Belki bi daha bu kadar sevmem seni, sen yine de unutma bi zamanlar seni çok sevdiğimi :) tatil fotoğraflarımıza kıyamadım ama diğer hepsini sildim. Tam 2,568 tane anımızdan kurtuldum. Bu gece sondu. Son kez öptüm seni. Ağlayamamıştım hiç içim o yüzden daralıyordu hep. Şimdi ilk defa bunları yazarken ağlayabiliyorum. Annem de yanımda o hala benim oğlum unutmasın bizi arasın sorsun gelsin yanıma diyo :) babam zeytin ve zeytin yağı istiyo :)) neyse mutlu olmanı istiyorum ama başkasıyla değil. İyi geceler aşkım, iyi uykular. Seni seviyorum. Yarın gereksiz bi arkadaş olarak uyanıcam :) o yüzden hoşçakal bitanem.
Dedim. Bu da sonu. Bak yazarken bittin bende. Şimdi istersen hoşça kal istersen hoşnutsuzca kal.
Bende de bitti.
