Sincap gibi mesela

     Bugün biraz düşündüm de aslında yaşadıklarımızın, ne kadar acı verici olsa da, oldukça eğlenceli olduğuna karar verdim. Eski günlere baktıkça kendime üzüldüm, sıkıldım, güldüm, sinirlendim; bugün olsa her şeyi daha farklı yapardım dedim. Bu sonuç beni pişmanlığın aksine mutluluğa itti. Nasıl mı?

    Yaşanan her şeyin bir ders olduğunu fark ettim. Oldukça uzun zaman alan bir fark ediş süreciydi bu. İnanır mısın yıllarımı aldı. Aynı hataları ve saçmalıkları belki 5 kere üst üste sonucun değişmesini umarak yaptım. Şimdiyse farklı hatalar peşindeyim :) 

    İnsan yaşamak istiyor ya! Onun bunun hatalarıyla değil kendi hatalarıyla yaşamak istiyor! Çok sevdiğim arkadaşım hep "Bırak, benim kendi hatalarım olsun." derdi. Meğer ne kadar haklıymış :) (okuduğunu biliyorum götün kalkmasın hemen :D) 

     İşte öyle gençler... Yaşayın! Hata yapın, üzülün, tekrar yapın anlayıncaya kadar yapın sonra yeni hatalar bulun kendinize. Kim bilir belki senin yanlış dediğin aslında doğrudur... :) 

"Yaşamak şakaya gelmez, büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın

            Bir sincap gibi mesela,

  Yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,

            Yani bütün işin gücün yaşamak olacak," -Nazım Hikmet

                       DilliAyla :)